ആത്മാവിലെരിയുന്ന എന്റെ മൌന ദു:ഖങ്ങളെ എങ്ങിനെയോ തിരിച്ചറിഞ്ഞു എനിക്ക് സാന്ത്വനമേകിയിരുന്ന ആത്മ സൌഹൃദമേ, നിന്റെ സൌഹൃദ തീരത്ത് എന്റെ കണ്ണീര്‍ സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ പുഞ്ചിരിപൂക്കള്‍ പെറുക്കിയെടുതിരുന്നു... കരയാനൊരുങ്ങുമ്പോള്‍ സാന്ത്വനമായ് തലോടിയ സ്നേഹമേ, വിട പറയുമ്പോള്‍ പിടയുന്ന മനസിന്റെ നൊമ്പരങ്ങള്‍ ഓര്‍മ്മകള്‍ക്കായ് മാറ്റി വെയ്ക്കാം ഞാന്‍. .....നീയെന്റെ മാനസ ദീപത്തില്‍ കൊളുത്തിയ സൌഹൃദത്തിന്റെ നെയ്ത്തിരി ഒരിക്കലും അണയാതിരുന്നെങ്കില്‍.....
1 comment:
നിന്റെ സൌഹൃദത്തിന്റെ നെയ്ത്തിരി അനയാതിരിക്കാന്‍
ഞാന്‍ എന്റെ ഹൃദയ ധമനികളിലെ രക്തം എണ്ണയായി പകര്‍ന്നു തരാം
Post a Comment