ശോകര്‍ദ്രയായൊരു സാഗര ദു:ഖം
മിഴികളില്‍ ചാര്‍ത്തിയ സന്ധ്യേ
മിഴിനീര്‍ തുള്ളിയില്‍ മുങ്ങിയ മൌനം
ആര്‍ക്കുള്ള യാത്രാനുവാദം..?
തമസ്സിന്‍ മടിത്തട്ടില്‍ മൂകം മയങ്ങുമ്പോള്‍
ഏകാകിനി നിന്‍ ഉള്‍ത്തടം വിങ്ങുന്നോ?
കരയാന്‍ മറന്നൊരു നൊമ്പര പൂവേ നിന്‍
രാഗാര്‍ദ്ര ഗാനമെന്‍ ആത്മാവിന്‍ വേദന
ശോകം വിരിയും നിന്‍ ചിരിയില്‍ തെളിയുന്ന
വേര്‍പാടിന്‍ വേദന മാറുകില്ലേ...?
നിന്‍ വാചാല മൌനത്തിന്‍ ചെപ്പില്‍ നിന്നൊരു
മുത്തെടുതെനിക്ക് നല്കീടുമോ?
സാന്ത്വനം പോലൊരു കുളിര്‍ കാറ്റ് നിന്‍
ജാലക വാതിലിന്‍ അരികിലെത്തും
കാലം തുറക്കാത്ത നിന്‍ ഗോപുരമേടയില്‍
ഇനിയുമൊരു സാന്ധ്യ വിളക്ക് തെളിയും
1 comment:
Pratheekshayude Sandhya Vilakku Theliyuvan Njaanum Prarthikam ninakku vendi...
Post a Comment