അന്ധയായതെങ്ങിനെ ജീവിത വീഥിയില്‍
നിന്റെ പാദം ഇടറിയതെവിടെ ..?
പുലര്‍കാല താര പോല്‍ പുഞ്ചിരി തേന്‍ മധു തൂകിയ
നിന്‍ വദനം വാടി തളര്ന്നതെന്തേ ..?
മൌനമേ നിന്‍ കണ്ണിലെ നെയ്ത്തിരി
ഊതി കെടുത്തിയതേതു രാഗം ..?
നന്മകള്‍ മാത്രം ഓതിയ നിന്റെ ഗ്രാമം
എങ്ങിനെ നിനക്കിന്നന്യമായി ..?
പൊന്നിന്‍ ചിലങ്ക തന്‍ പിന്‍വിളി കേള്‍ക്കാതെ - വീണ്ടും
ഒരു പദമാടാതെ നീ മറഞ്ഞതെവിടെ..?
മാനസ വീണ തന്‍ മന്ത്രണം കേള്‍ക്കാതെ
ശ്രീരാഗം മൂളാതെ അകന്നതെന്തേ ..?
ഒരു വന പുഷ്പത്തിന്‍ നൈര്‍മല്യം പേറിയ നീ
എന്തിനീ കണ്ണീര്‍ കടലിലിറങ്ങി..?
മിഴിനീരില്‍ ആഴത്തില്‍ അഭയാര്‍ത്ഥിയാവാന്‍ മാത്രം
എന്തേ നിന്‍ മനം തകര്‍ന്നു പോയി ..?
നിനവിന്‍ നിത്യ സിന്ധുവിന്‍ കരയിലെന്നോ
പതിഞ്ഞ നിന്‍ കാലടിപ്പാടുകള്‍ നേര്‍ത്തു പോയി..
ഓളത്തിന്‍ കൈത്താളം കേള്‍ക്കാതെ,
തീരത്തിന്‍ തേങ്ങലും അറിയാതെ,
മനസ്സിന്‍ നിഗൂഡ നൊമ്പരങ്ങളില്‍
അലിഞ്ഞു പോയോ നീ ഒരു നിഴലായ്...?
No comments:
Post a Comment