മനസിനുള്ളില് അടര്ന്നു വീഴുന്ന നൊമ്പരത്തിന്റെ തേങ്ങല് ചീളുകള്........ നഷ്ടപ്പെടലുകളുടെ, വേദനകളുടെ, അദൃശ്യമായ മാറാപ്പുകള്.......... തകര്ന്നുപോയ സ്വപ്നങ്ങള് ബാക്കിയാക്കിയ ശൂന്യത............ നൊമ്പരങ്ങളുടെ ഏകാന്ത തീരത്തുനിന്നും സാന്ത്വനത്തിന്റെ മറു തീരം തേടിയുള്ള ഈ യാത്ര............. സൂര്യന് ചക്രവാളാന്തത്തില് മറഞ്ഞു പോകുന്നതുപോലെ.... സന്ധ്യ ഇരുളില് അലിഞ്ഞു ചേരും പോലെ..... കണ്ണീര് തുള്ളികള് അലിയിച്ചു കളയാനൊരു മഴ പെയ്തിരുന്നെങ്കില്.... തോരാതെ.....തോരാതെ...... ഒരിക്കലും തോരാതെ
Friday, 30 September 2011
Very Sad Day
Once again that 30th March 2009 repeated today…. This was unexpected ……………… Again I lost…. I thought I never love anybody very closed, but now I am realizing that I loved her a lot …… when she hugged me to say bye I couldn’t control, even herself….. I din’t see anybody teasing us, I saw tears in all eyes with lot of pain… it was the pain of stupid friendship…….
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment