Monday, 29 August 2011

അന്ന് " പകല്‍ " യാത്ര പറഞ്ഞപ്പോള്‍


ഓര്‍മ്മകള്‍ എന്നും ആത്മാവിന്‍ ആഴത്തില്‍
ഒരു നൂറു ചിത്രങ്ങള്‍ രചിക്കുന്നുവോ?
അന്തരാത്മാവിലെ നൊമ്പര ചിന്തുകള്‍ ആ
സാന്ത്വന സാന്നിധ്യം തേടുന്നുവോ?
ഇരുളിന്‍ നിഴല്‍ വീണ മനസ്സിന്‍ അകത്തളത്തില്‍
ഇനിയൊരു തിരിനാളം തെളിയുമെന്നോ?
വേര്‍പാടിന്‍ വേദന പുഞ്ചിരിയില്‍ ഒളിപ്പിച്ച
മിഴിനീര്‍ തുള്ളിയും അടര്‍ന്നു വീണോ?
ആ പനിനീര്‍ മലരിനെ നുള്ളിനോവിച്ചു
അകന്നില്ലേ മാനസം മുറിച്ചില്ലേ.
മൂകം വിടചൊല്ലി സന്ധ്യയും പകലും
ഏതോ വഴിയരികില്‍ ഏകരായി
ഇനിയും യാത്ര പറയാതെ പിരിയാതെ
നിന്നോര്‍മ തന്‍ സാന്നിധ്യം തുണയായ്
നീ വരും വേനല്‍ മഴ പോലൊരു ദിനം പറയാതെ
അറിയാം... അതിനായ് ഞാനുമീ മണ്‍ ചിരാതും
യുഗങ്ങള്‍ ദിനങ്ങളായ് ദിനങ്ങള്‍ യുഗങ്ങളായ്‌
എന്റെ മണ്‍കുടില്‍ പടിവാതില്‍ അടയ്ക്കാതെ
മിഴികള്‍ അടയ്ക്കാതെ ഇരുളിലും പകലിലും..