നിഴലുകള്‍ക്ക് ഈ ജാലകത്തിനപ്പുറം നിറയുന്ന
ഇരുളിന്റെ നിറമാണ് ......
ആകാശ സീമകള്‍ക്കപ്പുറം നീരവം മറഞ്ഞുപോയ,
പ്രണയത്തിനു മരണത്തിന്റെ നിറമായിരുന്നു ...
നിഴലുകള്‍ പോലെ മരണത്തിന്റെ നീണ്ടുമെലിഞ്ഞ
വിരലുകള്‍, വീണ്ടും എന്റെ ശൂന്യതയില്‍!!!
കൈവഴികള്‍ വരണ്ടുപോയ പുഴ പോലെ....,
സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ കരിഞ്ഞു പോയോ മനസ്സില്‍ നിന്നും..?
എന്റെ ശരികള്‍, നിനക്ക് തെറ്റുകള്‍ ആവുമ്പോള്‍,
എന്റെ വെളിച്ചം, നിനക്ക് ഇരുളാവുമ്പോള്‍ ,
ആഴമേറിയ കടല്‍ പോലെ വീണ്ടുമെന്റെ മുന്‍പില്‍
കറുത്ത ശൂന്യത നിഴല്‍ വിരിക്കുന്നു....
വേനല്‍ മഴയില്‍ ഈറനണിഞ്ഞ വഴികള്‍,
വീണ്ടും ഗ്രീഷ്മ താപത്തില്‍ പൊള്ളിപ്പിടയുന്നു....
വീണ്ടുമെന്നെ തനിച്ചാക്കുന്നുവോ
ഈ വിമൂകരായ സന്ധ്യകള്‍...?
സ്വരങ്ങളില്ലാത്ത, നിറങ്ങളില്ലാത്ത,
മാഞ്ഞു പോവാന്‍ മടിക്കുന്ന, ഏതോ വിദൂരമായ
ഓര്‍മ്മയുടെ നൊമ്പര ചിത്രങ്ങളില്‍,
നിഴലിന്റെ ഇരുള്‍നിറം കലരുന്നുവോ വീണ്ടും...?
No comments:
Post a Comment